Tempel van de Hemel en treinen naar Zhengzhou

9 augustus 2010
Ik vind het moeilijk om te gaan slapen als dat de bedoeling is en wakker worden doe ik ook al veel te vroeg. Vanmorgen was ik dus ook al veel te vroeg wakker. Lex lag nog zo heerlijk te slapen, om jaloers op te worden. Daarna naar het laatste ontbijt in dit heerlijk luxe hotel. Dat is nog eens een verschil met backpacken. De airco is nog het meest fantastische hieraan. Het is buiten zo klam, dat je weer echt bijkomt, meteen als je het hotel binnenloopt. Ook onze bus heeft steeds airco. Rob is daar nog het meest blij mee. Vanmorgen zijn we naar de tempel van de hemel geweest (ronde tempel omdat de ronde cirkel symbool is voor de hemel). Deze tempel en de het park daaromheen is i.t.t. de tempels van de vorige dagen wel heel mooi onderhouden. Het prachtige weer werkte daar natuurlijk ook wel aan mee. Vandaag was het een zeldzaam heldere dag met zowaar een blauwe hemel (wel toepasselijk bij het bezoek aan de tempel van de Hemel). Het park om de tempel heen maakte ook een grote indruk. Senioren uit de stad komen hier namelijk in grote getale samen sporten, zingen, dansen, muziek maken, spelletjes doen en nog veel meer. Dat zouden ze in Nederland ook veel meer moeten doen, gezellig en gezond. Mannen laten ook hun vogels uit in de parken in Peking. Zo grappig! Ze hangen ze in hun kooi aan de bomen om zo met de andere vogels samen te kunnen zingen terwijl de mannen zelf een kaartje leggen of een spelletje Majong doen. Geweldig om te zien en wat een leuk idee eigenlijk.
Hoewel de Chinezen zo wel heel sociaal zijn en families allemaal heel goed voor elkaar zorgen (ook financieel) krijg ik verder van diezelfde Chinezen heel erg het ‘ieder voor zich’ gevoel elke keer dat ze in een rij moeten wachten. Ze geloven hier niet in op je beurt wachten, hier geldt het echt recht van de sterkste. Zelfs bij het wachten voor een toilet wordt je ruw aan de kant geduwd door net ogende Chinese oude vrouwen (en alle andere ook overigens). Nadat ik mijn verbazing heb gedeeld met onze gids, verteld hij dat mensen dat hier echt niet in de gaten hebben dat (wij vinden dat) het onbeschoft is en dat het komt doordat hier lange tijd sprake is geweest van enorme schaarste. Op je beurt wachten betekent in een geval van schaarste dat je niets krijgt. Het zit dus zo diep ingeworteld bij de mensen dat de meeste niet op hun beurt wachten.
Net hebben we de trein genomen vanaf het treinstation in Beijing, wat volgens de gids het grootste en drukste station in Azië is. Dat bleek ook wel. Ik heb nog nooit zoveel mensen op een trein zien wachten en die zo massaal tegelijk in wilde stappen (ook hier is op elkaar wachten niet de gewoonte). Met zoveel mensen geeft dat een beetje een eng gevoel en met de kinderen was ik steeds alert om ze niet kwijt te raken of dat ze onder de voeten gelopen worden. Gelukkig is het allemaal goed gegaan en zitten we nu in een luxe 1e klas coupe, een kopje Pot Noodles te eten. In elke coupe is een kraan waar kokend heet drink water uit komt daarvoor (of voor thee bijvoorbeeld).
Nu zijn we in Zhengzhou. Het is ook hier rommeling druk en hier lijken veel meer fietsen en brommers te rijden. Veel mensen eten hier op `terrassen´ buiten op straat. Rijen met garageboxen zijn ingericht als rommelige winkeltjes met een veelvoud aan spullen. Het hotel is weer heerlijk luxe (met airco!), maar tot grote teleurstelling van de kinderen geen zwembad. Morgen is er voor hun de dag waar ze lang naar uit hebben gekeken en krijgen ze kungfu les.