Boeddha, terracotta leger, fietsen over stadsmuur

12 augustus 2010 Xi’an
Vandaag zijn we naar de Longman grotten van Luoyang geweest. Het zag er mooi uit, maar het echt te heet om al de trappen daar te beklimmen, dus hebben we het allemaal van een afstandje bekeken en alleen naar de hoogste (vijf meter hoge) Boeddhabeelden geklommen. De laatste dagen zijn erg druk geweest en we zijn een beetje uitgetempeld. Lex heeft genoeg van het Chinese eten, maar Lottie (de reisleidster) doet haar best zo veel mogelijk gevarieerd eten te bestellen zodat ook de kleinste het lekker vinden. Dus vanmiddag stonden er ook (een soort van) frietjes met (een soort van) kipnuggets op tafel. Dat ging dus beter. Vanmorgen hebben we ontbijt gegeten op de 25e ronddraaiende verdieping van het hotel… Gelukkig gewoon toast met jam en cornflakes in allerlei smaken (maar dan wel weer met warme melk; de yoghurt vonden we later). De trein naar Xi’an ging erg snel (333 KM per uur). In Xi’an is het weer heel druk. Het hotel is luxe net als alle andere en we eten Chinese fondue (met ieder een eigen fonduepannetje). Erg leuk en ook nog lekker. Zelfs Lex heeft zonder mopperen smakelijk zitten eten. Hij heeft een hele berg vleesjes gefonduud en een eitje in zijn pannetje gekookt. Na het eten hebben we samen met heel de groep onszelf getrakteerd op Starbucks koffie (de vanille koffie was net een milkshake, maar de cappuccino was precies zoals verwacht) en Häagen dazs ijs. Dat is genieten. We lopen door een karakteristiek winkelstraatje wat heel anders (veel luxer) is dan de rest van China dat we gezien hebben. De straten zijn gevuld met straatverkopers met allerlei rotzooi (dat is dan weer hetzelfde als in Beijing en de andere steden, maar de kids vinden het geweldige rotzooi).

13 augustus 2010 Xi‘an
Vandaag gaan we naar de fabriek waar ze terracotta beelden maken en daar mogen de kinderen hun eigen poppetje maken met een mal. Het lukt ze heel goed, maar ze hebben de poppetjes niet mee naar huis genomen omdat de klei te zacht en te nat was en dan zou het onderweg gaan schimmelen. Jammer. Daarna zijn we naar het terracotta leger geweest. Heel veel van de gevonden beelden zijn nog niet opgegraven, dus eerlijk gezegd viel de hoeveelheid soldaten een beetje tegen. Toch blijft het natuurlijk heel indrukwekkend al die beelden bij elkaar. Een van de boeren die ze in 1973 ontdekt hadden, was ook aanwezig. s’middags maken we een fietstocht over de stadsmuur, waar we ongeveer een uur en drie kwartier over doen. Het is een prachtige tocht, maar de fietsen zijn erg primitief en ongemakkelijk (versnellingen heb ik hier nog niet op fietsen gezien). Met zadelpijn en bezweet komen we weer bij het startpunt aan. ’s Avonds besluiten we om niet met de groep te gaan eten en ook niet naar de show die op het programma staat te gaan. We hebben er gewoon geen zin in. We eten in het hotel en Ine, Rick en Lex gaan lekker nog even zwemmen met een paar anderen van het reisgezelschap. Heerlijk was dat. Die verplichte badmutsen vinden we echter niets. Die van de jongens geven zo erg af dat hun haren helemaal blauw zijn (de schuim van de shampoo kleurde er helemaal van) en die van Ine is heel erg roze en zit veel te strak. Echt charmant, ze accentueren zo mooi de oren!