Jaipur

15 juli
Vandaag gaan we naar Jaipur. Het is een lange rit, maar onderweg maken we een paar stops. Eerst stoppen we bij een steenoven, wat interessant is om te zien. Grappig dat in een mum van tijd het ogenschijnlijk verlaten terrein vol staat met mensen die ons ook wel interessant vinden. De vrouwen vragen Mike om shampoo. Dat hebben we nog wel bij ons. Mike vraagt om alle kleine flesjes in een tas te doen, om in 1 keer te geven. Maar eigenwijs als we zijn beginnen we met de inmiddels ook aan ons om shampoo vragende vrouwen al vast wat te geven. Binnen mum van tijd worden ze verdrongen door hun eigen mensen bij de bus. Ook mannen steken hun handen uit en vechten om vooraan bij de bus te staan waar we toch nog enthousiast de toiletspullen (tandenborstels, kammen, scheermesjes, shampoo, talkpoeder en bodylotion) uitdelen. Ze blijken er helemaal wild van te worden. Misschien was het beter geweest om het aan de baas te geven, maar dit was ook iets wat we meegemaakt moesten hebben om te begrijpen waarom. Het was wel mooi om te zien hoe ze vol trots aan elkaar hun gekregen buit lieten zien.

De volgende stop is een indrukwekkend grote waterput (stepwell) Abhaneri waar in een soort Escher stijl allemaal trapjes langs de kant naar beneden zijn gemaakt en waaromheen in Hindi stijl versierd gebouwen omheen zijn gebouwd, inclusief een tempel. Het ligt bij een dorpje waar we kort even doorheen wandelen. Het is echter enorm warm en we vluchten snel weer de bus in waar we heerlijk airco hebben.
In Jaipur aangekomen gaan we naar de Raj Mandir bioscoop om een nieuwe Bollywood film te zien. Het ruikt net als in Nederland naar popcorn als we binnenkomen en ik heb nog nooit zo’n grote bioscoopzaal gezien, die ook nog eens helemaal afgeladen vol is. De stoelen kunnen in slaapstand geschoven worden en dat gebeurt ook wel per ongeluk. De film begint met dansen door tientallen mooie Indiase dames in prachtige kleding. Dan begint het verhaal, waarin gelukkig weinig wordt gesproken (Hindi), maar het toch overduidelijk is waar het over gaat en welke bol staat van voor de hand liggende grappen, een overduidelijke slechterik en goeierik en slechte special effects. De zaal is helemaal enthousiast en leeft hoorbaar mee met het verhaal door hard te roepen, klappen of lachen. In de eerste pauze halen we drinken en popcorn en Rob blijft in de foyer, omdat hij zijn benen absoluut niet kwijt kan (de Indiërs zijn echt allemaal een maatje kleiner). Halverwege de film vertrekken we (dit is niet een film die we 2,5 uur willen kijken…. Hoewel de kinderen wel enthousiast zijn, maar dat is vast vanwege het vele vechten en bloed).

De jongens kunnen niet wachten om lekker te gaan zwemmen, dus meteen als we bij het hotel aankomen duiken ze het zwembad in, wat op het dakterras ligt met een prachtig uitzicht over de stad en de stad omringende heuvels. Rick en Lex zien daar ook nog een poppenvoorstelling, waar ze enthousiast over vertellen als ze terug in de kamer komen.

We besluiten ook op het dakterras te eten. Rick en Lex zijn echter heel moe en intussen is het al laat dus ze vallen bijna in slaap aan tafel en Lex is niet enthousiast te krijgen over zijn eten. Dat van Rob wordt pas gebracht als wij al klaar zijn, maar het smaakte allemaal heerlijk. Ik had een soort mixed grill (non-vegetarian platter), waar vooral de vis heerlijk van smaakte. De jongens gingen voor pizza (Rick) en club sandwich (Lex) en Rob had een heerlijk pittige Boti Kebap.

16 juli
Vandaag zien we prachtige dingen in Jaipur. We starten bij een stop bij Albert Hall, een gebouw dat in 1876 gebouwd is voor het bezoek van prins Albert van Engeland. Voor het gebouw zitten honderden duiven, die allemaal tegelijk wegvliegen als we aan komen lopen, een prachtig gezicht. Indiërs geloven dat de wind van hun vleugels geluk brengt, dus dit beloofd een prachtige dag met veel geluk voor ons te worden. We lopen vervolgens over melkmarkt, waar een koper de melk voordat men deze koopt test op samenstelling door zijn hand in de emmer te steken en te kijken hoe stroperig deze is (om te zien of de melk met water is aangelengd) en deze te proeven. Bijzonder tafereel levert dat op, maar wie weet hoeveel handen er uiteindelijk in je melk heeft gezeten als die uiteindelijk op tafel belandt.
Vervolgens gaan we naar Amber fort welke boven op een berg ligt. We gaan per olifant (Rick, Lex en Ine) of Jeep (Rob) naar boven om daar een prachtig fort aan te treffen. Dit was itt de vorige olifanten rit een leuk ritje. De jongens vinden de vele gangen, trapjes en kamertjes wel iets weg hebben van een videospel en lopen al jagend over het complex. In een van de vele ruimtes is een koffieshop, waar we heerlijk ijsthee en chocolade brownie taart eten in de heerlijke airco. Vlak bij het fort ligt een schooltje waar we even naar binnen mogen en hartelijk door alle kinderen begroet worden. Ze willen allemaal op de foto. Aan de kant staan hele lage tafels opgestapeld, waar de kinderen normaal aan werken terwijl ze op de grond zitten. Op de muren zijn allerlei tekeningen met Hindi en Engelse teksten geschilderd. De leraar noemt het de ‘teaching aids’. We zien ook een ruimte waar ze Yoga en gymles krijgen.

Terwijl we op de bus aan het wachten zijn lopen we een overheidswinkel in waar we allemaal worden verleid om mooie sjaals, kussenslopen of kleding te kopen. Prachtige kwaliteit, maar de prijzen zijn ook prachtig. ;)

Onderweg naar het restaurant stoppen we bij de dam en het paleis wat sinds de ingebruikname van de dam door water is omringd. Het ziet er prachtig uit. We hebben daarna een heerlijke lunch waar Lex eindelijk smakelijk van zijn pasta zit te eten (eindelijk!). Ook Rick heeft pasta en Rob en ik delen een heerlijke non veggi platter met verschillende gerechtjes met geit, kip, aardappel en linzen met rijst, naan en rijstpudding na. Het smaakt me weer prima. Vervolgens rijden we door Oud Jaipur welke is omringd door een roze muur. We bekijken het paleis van de winden en buiten de muren zijn veel toeristische winkeltjes. Binnen de muren zien we veel bedelaars, daklozen en gehandicapten. Een troosteloos aangezicht. Als we verder door de stad rijden zien we de vele roze gebouwen wat een leuk tafereel oplevert. Het is echter te warm om door de stad te wandelen.

Terug in het hotel gaan we heerlijk zwemmen totdat het zwembad dichtgaat. De jongens hebben veel plezier met een balspel dat ze spelen met drie enthousiaste sikhs mannen uit Amerika. Machtig leuk om ze zo bezig te zien met die onwaarschijnlijke speelmaten. Wel ging onze bal over de railing, wat niet handig is vanaf het dakterras. Het spel ging gewoon verder zonder bal, onder luid gelach en de bal heeft Lara uiteindelijk ook nog teruggekregen van de beveiliging…
Het eten gisteren was goed bevallen op het dakterras, dus gaan we daar nog een keer eten. De gegrilde vis smaakt heel goed en de rest ook. Alleen Lex heeft geen trek en klaagt over buikpijn. Hij eet een paar hapjes van ons eten en drinkt een kop thee en daarna voelt hij zich al wat beter.