9 augustus San Francisco

We zijn vroeg wakker. Na een lekkere douche nemen we de overvolle tram naar pier 33, waar de boot voor de excursie naar Alcatraz vertrekt. We ontbijten in het Alcatraz café. Ondanks de beperkte en niet bijzonder geweldige ontbijt keuze, vullen de sandwiches onverwacht goed en smaken ze eigenlijk ook nog prima en de koffie en warme chocolademelk is zelfs lekker. Dan gaan we in de rij van 9:30 voor de boot die om 10:00 vertrekt. Echt heel veel mensen hebben hetzelfde plan en het is dus bijzonder druk. Deze keer vinden de jongens het niet erg dat we lang in de rij staan, want hier zijn heel veel en bijzondere Pokemons om te vangen. Ze worden er helemaal enthousiast van. Op het Alcatraz eiland doen we de zogenaamde Audio Guided Tour waar de stemmen van gevangenen en bewaarders (uit de tijd dat Alcatraz nog een zwaar bewaakte gevangenis was) ons langs de cellen leiden en toelichting geven bij het leven achter de dikke muren. We kijken ook nog een film over de achtergrond van het eiland. We vinden het allemaal een leuke en indrukwekkende toer. Ook het tochtje met de boot is leuk om te doen. We hebben een mooi uitzicht over de Golden Gate Bridge, Alcatraz eiland en de skyline van San Francisco. De lucht is prachtig blauw, maar boven de brug hangt de hele dag een wolkensluier. We lopen langs de pieren richting Fishermans wharf samen met hele hordes andere toeristen. Onderweg zien we veel straatartiesten: dansers, levende standbeelden, goochelaar, zangers en muzikanten. We blijven hier en daar staan kijken. Dan lopen we pier 39 op en wanen ons in een amusementspark. De vele terrasjes zitten vol en de winkeltjes zien er echt heel gezellig uit. Aan het einde van de pier liggen zeeLeeuwen van de zon te genieten. Echt een heleboel bij elkaar. Ze maken veel geluid. Vlak bij de zeeleeuwen vinden we een visrestaurant waar we gaan eten en ik de Clam Chowder (uitgehold broodje gevuld met goedgevulde vissoep) probeer, een gerecht waar ze hier voor bekend staan. Rob gaat voor een broodje visfilet met frietjes. De jongens kijken naar het menu en besluiten dat ze geen zin in vis hebben en halen in het restaurant ernaast een pizza en broodje en komen bij Rob en mij op het terras van het visrestaurant zitten zodat we gezellig samen kunnen eten. Gelukkig stuurt niemand ze daar weg. Na het eten lopen we verder over Fishermans Wharf en sluiten achter aan in de rij voor de Cable Cars. Wat een lange rij. Beloofd was dat het niet lang zou duren, maar het duurt een dik uur (welke volgens Rob als 3 uur aanvoelde....) voordat we aan de beurt zijn om in de Cable car te stappen. De telefoons van de jongens zijn leeg van het Pokemons vangen, dus zij waren helaas uitgevangen. De Cable car wordt volgepropt met mensen en halverwege kwam iemand vlak voor mijn neus staan zodat ik bijna niets kon zien. We stoppen bij de kruisingen waar het uitzicht (tussen de mensen door) goed is en het is toch leuk om een keer te doen. Bij Lombard street stoppen we boven op de heuvel. Helaas betekent dat we daardoor geen goed zicht hebben op de “ most Crooked street in the world” en ook staan er allerlei toeristen in de weg. Vanaf het eindstation op Union Square lopen we terug naar het hotel, via dezelfde winkel als gisteren. We drinken wat in het hotel en laden de telefoons op. Dan nemen we de tram naar pier 9, waar we naar de avondopenstelling van het Explanatorium willen gaan (experimenteel museum). Daar aangekomen blijkt echter dat ik me vergist heb in de avondopenstelling. Die blijkt niet op dinsdag maar op donderdag te zijn. Wonder boven wonder mopperen de jongens helemaal niet. Sterker nog ze lopen te juichen dat ze weer een “level-up” zijn en vragen of we naar pier 39 of Fishermans Wharf kunnen lopen zodat ze onderweg nog Pokemons kunnen vangen. Het moet niet gekker worden haha. We lopen dus naar een restaurant op pier 39 met twee enthousiaste jongens. Het eten is lekker en daarna lopen we (op verzoek van de jongens) nog een keer naar het eind van de pier (waar de zeeleeuwen liggen) en nemen wat foto’s van San Francisco bij nacht. Natuurlijk worden de nodige Pokemons gevangen. We nemen de tram terug naar het hotel, waar we rond 22:00 aankomen. Dat hebben we beter gedaan dan gisteren, toen lagen we rond 18:00 al op bed. We vallen niet eens meteen in slaap. Hopelijk is de jetlag nu al overwonnen