25 juli 2018

Ondanks dat we vandaag pas om 11:00 vertrekken, zijn we toch op tijd wakker en gaan om 8:00 ontbijten. Negen uur zouden ze klaar zijn met het schoonmaken van het zwembad, dus op dat tijdstip gaan we meteen heerlijk zwemmen in het verder lege zwembad. Zelfs niemand van de groep ligt aan het zwembad. We vragen om handdoeken en die komen ze fijn brengen, terwijl de gebruikte handdoeken van gisteren nog op de bedjes liggen… Het water is heerlijk en het is echt genieten zo met dat uitzicht. Om 11:00 betalen we de rekening voor al het drinken en dan vertrekken we naar Wadi Rum. We hebben nog een tussenstop in een grote toeristenwinkel, waar we allerlei geurtjes (Amber, Musk), incents (wierook) en kruiden (mirre) opgesmeerd krijgen, ruiken of kunnen vasthouden. We kijken wat rond en drinken een kop koffie/Ice tea en eten gedroogde abrikozen en vertrekken dan naar de plek waar we overstappen op de jeeps, die ons naar het tentenkamp (gerund door nomaden) brengen. We rijden door de woestijn langs grillig gevormde rood gekleurde bergen, door fijn zand, over zout vlakten en over rotsachtige hobbelige stukken. Het tentenkamp ziet er prachtig uit, maar wat is het daar heet. We zetten de spullen in de tenten gemaakt van zwart geitenhaar en gaan binnen in het ecologisch gebouwde gebouw lunchen. Ramen zijn gemaakt van autobanden en de muren van leem. Deel van het dak is tentdoek, waardoor het echt heel warm is binnen. We zitten op lemen ongemakkelijke bankjes aan lage tafeltjes. Het eten smaakt prima en is vegetarisch, opvallend is de wortelstamp (hoe onverwacht). Verder is er gele rijst met een soort tomaten/groentesaus met augurken, plat brood, salades en humus. We gaan zo snel mogelijk weer naar buiten, waar het zeker zo warm is, maar waar wel een briesje staat. We zitten rond het kampvuur, waar het vuur aangaat in het oventje in de grond waarin de komende vier uur ons eten voor vanavond op een drie laags rekje zal garen. De jongeren doen nog een soort spel met een race zaklopen met halverwege een ei op een lepel en een emmer water die de winnaar als beloning over zich heen krijgt. Tot onze verbazing doet Rick mee, wat ik pas zie als hij helemaal nat langs me loopt! Er wordt enorm gelachen en de sfeer ziet er goed in. Zelfs de gids en de agent die ons deze reis begeleid doet mee (en geeft gewoon zijn pistool even af aan een van de nomaden).
We vertrekken voor de jeepsafari door Wadi Rum. Heerlijk dat windje achterop de open jeep en het landschap lijkt wel een plaatje zo prachtig. We stoppen bij een bedoeïenen tent, waar we buiten naar sporen zoeken van de dieren en oude rotstekeningen bekijken en binnen een kopje zoete kruidenthee krijgen. Op een eensnarig instrument wordt muziek gemaakt waarbij wordt gezongen. Ook worden er Amber en Musk zeepjes op onze armen gesmeerd om te proberen en allerlei dingen worden verkocht, waaronder de zeepjes en de thee (gemaakt van salie, kaneel en andere kruiden). We rijden verder en stoppen bij een prachtige door de natuur gevormde hoge brug (mooie plek voor een groepsfoto) en bij een plek waar een natuurlijke scheiding is tussen het zware ijzerhoudende rode zand en het lichtere gele zand. Bizar zo’n rechte streep door de woestijn, blijkbaar veroorzaakt door wind langs de bergen. Onze namen worden in het Arabisch in het zand geschreven en we doen Arabische spelletjes en de Karim vertelt een waar gebeurd verhaal over de lokale stammen. We rijden terug tot vlak bij het kamp om daar op een heuvel naar de zonsondergang te kijken. Natuurlijk klimmen onze jongens weer op een hoge rots en zij hebben daar het beste uitzicht. Na de zonsondergang lopen we terug naar het kamp, waar het gelukkig niet meer zo heet is als vanmiddag. We verzamelen rondom de vuurpit en kijken hoe het eten uit de door zand en dekens afgedekte hete oven wordt gehaald. Het eten ruikt heerlijk. Het wordt naar binnen gebracht en daar gaan we eten. Naast het warme eten, zijn er soortgelijke salades als bij de lunch en ook dezelfde rijst, saus, brood en humus. Uit de oven komen aardappels, uien, wortelen, kippenpoten en lamsvlees op bot. Het smaakt echt wel lekker, maar je merkt wel dat alle stukken vlees meegebakken worden, waardoor niet elke hap even goed gaat (vet en botjes). Na het eten gaan we snel weer naar buiten, waar het iets minder heet is.
Dan wordt de muziekbox compleet met discolichten naar buiten gebracht en leren we een prehistorische nomadendans op Arabische muziek. Rob is gevlucht, maar verder doet iedereen mee met de primitieve dans waarbij allerlei kreten horen. De sfeer zit er weer goed in en tot mijn verbazing doen onze jongens echt heel enthousiast en luid mee! Prachtig om te zien. Dan nemen we een pauze voor wat drankjes, maar rond een uur of tien wordt een Nederlandse Spotify-list aan de box aangesloten en niet veel later gaan we in een polonaise door de woestijn met enthousiaste Nederlanders en nog enthousiastere Nomaden! Er wordt volop gedanst, gelachen en gezongen en de sfeer is echt top. Alle jongeren doen volop mee en dat is echt prachtig om te zien. Maakt niet uit welke muziek erop komt, de nomaden hebben duidelijk een voorkeur voor de polonaise, dus die wordt steeds opnieuw door hen ingezet. Hoe onverwacht is dat? Rond een uur of 1 is het tijd om de muziek uit te zetten en gaan we naar onze tent. Ik wil nog even mijn tanden poetsen, maar het water is afgesloten, dus dat gaat wat provisorisch. Met een make-up-verwijder-doekje fris ik me wat op en veeg ik het rode zand van mijn voeten, voordat ik op het spierwitte bed ga liggen. Oh, wat is het warm. Ik kom maar moeilijk in slaap en luister naar de stilte. Hier in de woestijn is het echt enorm stil. Ik had verwacht heel veel sterren aan de hemel te zien, maar dat is toch wat minder dan ik had verwacht, ondanks dat het helder weer is. De maan is bijna vol en schijnt echt volop, zodat we de structuur in de bergen om ons heen gewoon kunnen zien.