23 juli 2019

We worden om 7:15 wakker van de wekker. We staan vroeg op om walvissen te gaan spotten met Laki tours. Rick heeft besloten liever thuis te blijven, gezien hij dat schudden op die boot de vorige keer echt niet fijn vond. De haven in Olafsvik is nog een uur en een kwartiertje rijden van hier, dus willen we op tijd vertrekken. Het uitzicht van het huisje is nog steeds prachtig en onderweg zien we dat de huisjes hier er echt beter onderhouden uit zien dan in Holmavik. Dat valt echt ook. Het gehalte aan truttige gordijntje is hier ook echt minder. De route is best mooi en we komen zonder vertraging in het haventje aan. We moeten zelfs even wachten voordat ze open gaan. Dan krijgen we blauwe waterdichte overalls aan en vertrekken we. Het duurt even voordat we een walvis spotten. Het is een bultrug. Hij komt heel dicht bij de boot, maar helaas wil hij niet echt uit het water springen, dus we moeten genoegen doen met een rugvin en een staart. Als we zo met z’n allen aan de rechterkant van de boot hangen, helt deze helemaal over, wat echt heel raar voelt. Ik denk dat Rick blij is dat hij niet op de boot zit. De verwachting is dat we meer walvissen of orka’s zullen zien, dus we varen verder. Helaas zien we niets anders meer. De boot helt meerdere keren naar een kant, als de kapitein de bocht omgaat, terwijl het helemaal niet zo wild water lijkt te zijn. Rob denkt zelf dat hij het expres doet. Terug in de haven van Olafsvik, gaan we bij het eerste restaurantje eten dat we tegenkomen. Het is er best druk. Het eten smaakt goed, maar de porties zijn niet echt in relatie tot de prijzen. Daar kan ik maar niet aan wennen. We rijden weer rustig terug en onderweg stoppen we nog bij een supermarkt om boodschappen te doen.
Bij het huisje aangekomen bereid ik een stoofpotje voor, zodat we vanavond hier ‘ thuis’ kunnen eten. Dan besluit ik een wandeling te maken door ons prachtige uitzicht. Ik dacht eerst de heuvel achter ons huis te beklimmen, maar daar waaide het echt te hard voor. Ik wandel nu over het pad naar het water. Het is eb. Ondanks de wind is het lekker weer omdat de zon heerlijk schijnt. Ik kom langs drie andere huisjes op het terrein. Twee daarvan lijken leeg. Alles wat ik bij het water hoor zijn mijn eigen stappen, het fluiten van de vogels en het blaten van de schapen. Wat een heerlijke plek is dit. Als ik terug kom bij het huisje hoor ik onze drone vliegen. We hebben er minder gebruik van kunnen maken dan we hadden gehoopt. Veel plekken is het verboden voor drones en op andere dagen waaide het wel erg hard voor onervaren bestuurders die we nog zijn. Echt jammer, want dat had wat mooie plaatjes op kunnen leveren.