29 augustus Yosemite NP

We staan om 7:00 op en gaan meteen naar Yosemite bij Tuolumne grove om de Sequoia bomen te zien. We zijn inderdaad vroeg genoeg daar en de parkeerplaats is nagenoeg leeg. We ontbijten in de camper en starten de trail. Bij de start staat aangegeven dat het een zware trail is omdat hij zo steil is en dat je daar 2 to 3 uur voor nodig zult hebben. Wij dachten even snel naar de bomen te lopen, maar dat is dus niet het geval. Wel lekker dat er maar weinig mensen zijn. Eigenlijk zijn er maar een paar Sequoia bomen, een stuk of 7. Bij de bomen staan hekken met het verzoek niet naar de bomen toe te lopen. Ze zijn ook niet hoger dan de andere naaldbomen, maar wel echt veel dikker. De omtrek is enorm. Alleen de omgevallen exemplaren kun je aanraken en de laatste boom van de trail kun je doorheen lopen omdat ze daar een soort brug van hebben gemaakt waar het pad doorheen loopt. Dan is het pas echt duidelijk hoe groot de bomen eigenlijk zijn. De weg terug is inderdaad erg vermoeiend omdat de wandeling echt steil naar boven gaat. Het wordt ook steeds warmer en ook steeds drukker. We zijn blij als we weer boven zijn. We rijden een stukje van de Yosemite Valley route en stoppen bij de Bridalveil Fall. Helaas is het niet het seizoen voor watervallen en komt er niet heel veel water naar beneden, maar het blijft een mooi gezicht door de ligging en doordat de waterval zo hoog is. Onder de waterval ligt een enorme hoeveelheid rotsen waar veel op geklommen wordt. De jongens klimmen er enthousiast op en verdwijnen al snel uit zicht. Steeds verder zien we ze af en toe weer bovenkomen. Ze zijn er echt een hele tijd zoet mee. Daarna rijden we verder en stoppen bij de enorme blok graniet van 900 meter hoog, genaamd ‘El Capitan’ en bij een uitzichtpunt over de Valley. Dan hebben we eigenlijk wel trek in eten en besluiten dat we genoeg hebben gezien. We hebben geen bereik hier (in het park of op de camping) en gokken dat buiten het park wel boodschappen kunnen doen ergens (liever niet bij de campingwinkel). We rijden de camping dus voorbij en dan zien we een hele tijd niets totdat we een ‘diner’ tegenkomen en besluiten daar dan maar te gaan eten. We zijn er een hele tijd zoet, maar krijgen lekker eten. Het ziet er typisch Amerikaans en lokaal uit. Als uit de film. Terug bij de camping ga ik even plat omdat ik hoofdpijn heb en Rob gaat met de jongens poolen in de Family Lodge. De jongens blijven daar om film te kijken en nadat we daar later de online versie van de krant hebben gelezen, lopen Rob en ik naar de campingwinkel. Het is niet eens zo’n heel lange wandeling (kilometer of anderhalf), maar heel steil naar boven en ook nog vergeven van de muggen. Halverwege hebben we al spijt, maar lopen door. Bij de winkel aangekomen valt het aanbod enorm tegen. Geen vers eten te krijgen. Dan maar Pot Noodles voor vanavond. We hebben vanmiddag toch al goed gegeten en er liggen (met dank aan Rick) nog zg ‘Hot pockets’ met Pepperoni en kaas in de vriezer. De jongens spelen daarna nog een partijtje minigolf en wij kijken vast hoe we de route morgen moeten rijden en hoe laat we de camper in moeten leveren en zo. We eten best laat en het valt niet mee om de ‘Hot Pockets’ warm te krijgen in een pan, gezien de magnetron niets meer blijkt te doen (zekeringen gecheckt, maar we krijgen hem niet aan de praat). Ik denk dat die te veel op en neer geschut is onderweg.