23 april 2017 Amsterdam - San Jose
Door: Ine
Blijf op de hoogte en volg Rob Ine Rick Lex
23 April 2017 | Costa Rica, San José
We beginnen met een ontbijtje in het overvolle restaurant. Zo druk hebben we het nog niet gezien hier. We hebben de shuttle om 9:20 en zijn 3,5 uur voor vertrek op Schiphol omdat er doomberichten in de kranten staan over de enorme lange wachttijden voor de security check en het feit dat gisteren verschillende mensen hun vlucht daardoor hadden gemist. We doen er ongeveer 1,5 uur over om in te checken, door de security en de douane te gaan. Overal inderdaad enorme rijen. De vlucht gaat wel goed, het eten is best aardig (vegetarische pasta of kip en later een stuk pizza met beide keren een heerlijk toetje erbij). We kijken film naar film (uit de reeks recente films). We stappen over in Panama, wat vanuit de lucht best een indrukwekkende stad blijkt te zijn. We denken ook het Panama kanaal te zien. We wachten 2,5 uur op het troosteloze vliegveld en intussen verandert doodleuk de gate zonder dat daarover een bericht wordt omgeroepen (in het Engels althans). Gelukkig is Rob alert en ziet het toevallig als hij een rondje loopt om te kijken of hij al vast wat US dollars kan halen (helaas belachelijke wisselkoersen en wisselkosten). Het laatste stukje vliegen we in een heel klein toestel, met zijn vieren naast elkaar en twee aan het raam. Ik zit naast Lex en dit blijkt een prima gelegenheid om wat verhalen en foto’s uit Engeland met mij te delen, heerlijk. Anderhalf uur en een minibroodje kaas later zijn we in San José. We vullen douane formulieren in en gaan spoedig door de controle en de koffers staan naast de lopende band al op ons te wachten. We pinnen Colones (en komen er achter dat het omzetten van de pinpas van Rob naar ‘Wereldpas’ toch niet is gelukt, maar gelukkig bij die van mij wel. We zetten het alsnog om, maar dat heeft wat verwerkingstijd nodig). Buiten staat de transfer (met gratis Wifi onderweg) voor ons al klaar en 20 minuten later zijn we in het hotel. Het inchecken gaat snel en 5 minuten later zitten we op de kamer. Het is 21:00, maar met het tijdsverschil en na die lange rit zijn we moe en vallen zowat meteen in slaap.