Red Fort en Agra

13 juli
Vandaag is het vrijdag de 13e. Rob voelt zich enorm beroerd en heeft weinig geslapen. Hij begint de dag met het overslaan het van ontbijt, terwijl wel daar de vriendelijkste bediening ooit krijgen en met een lekker ontbijt de dag beginnen. Hij gaat wel mee naar het Rode Fort. De vriendelijke gids van gisteren vertelt er weer prachtige verhalen bij. Het fort heeft indrukwekkende mooie delen, maar de kinderen vinden het nog het leukste dat de eekhoorntjes daar gewoon uit je hand eten. Vanuit het fort kunnen we de Taj Mahal zien liggen.

Na het bezoek aan het fort gaan we naar een borduur en edelstenen museum/winkel. Het is enorm indrukwekkend wat we daar zien, maar uiteindelijk belanden we in de juwelierswinkel en worden alle vrouwen succesvol verleid om met een nieuw sierraad naar huis te gaan, ik met kleine robijnen oorbelletjes. Rob is niet mee naar binnen gegaan omdat hij nog steeds niet lekker is en vindt het allemaal wel prima. Naast de winkel/museum is een restaurant waar we gaan eten. Het is niet te geloven, maar daar komen we Rob, de vader van Ricks klasgenootje Daphne tegen! Zo grappig. Na het eten gaat Rick even zwemmen en proberen wij de WIFI—kaart uit die we gekocht hebben. Dat gaat niet heel vlot, maar we krijgen uiteindelijk mail binnen en kunnen de bankrekening bekijken (jippie de koers blijkt 1,50 euro per 100 roepie, dat is goedkoper dan we dachten en rekent een stuk eenvoudiger!). Helaas is het internet hier veel te langzaam om te kunnen skypen.

We (Lex, Rick, Ine) vertrekken dan samen met een deel van de groep met Tuc-Tucs naar wijk 1 (bij Taj Mahal) in Agra. Wat een warboel van bedrijvigheid is het daar. We wandelen door de wijk en zien allerlei kleine zaakjes van ZZP-ers bij elkaar. Alleen alledaagse benodigdheden (en bloemen om te offeren) worden verhandeld. Als we door een rustige straat lopen komen veel mensen naar buiten om even te kijken of ons de hand te schudden en een praatje te maken. Sommige mensen vragen of we een foto willen maken, andere willen niet op de foto en nog andere kan het niet schelen. 1 man waarschuwt mij enthousiast voor de niet te vertrouwen Indiase mannen die overal commissie voor willen (hij zegt het te kunnen weten, omdat hij er zelf ook 1 is). Op straat lopen koeien en geiten los rond. Het wegdek is slecht en ligt vol poep van de dieren. Er wordt volop getoeterd en in de smalle hoofdstraat is het enorm druk. We gaan bij een guesthouse naar het dakterras om wat te drinken en hebben daar prachtig uitzicht over de wijk en over de Taj Mahal. Net voor het donker wordt gaan we terug naar het hotel. Onze chauffeur vraagt of we blij zijn met zijn service, of we weten dat fooi en de betaling twee verschillende dingen zijn (hij zegt dat we zelf mogen weten hoeveel fooi we hem geven) en vraagt of hij ons naar het restaurant zal brengen nadat we naar het hotel zijn geweest. Op mijn antwoord dat ik denk dat we in het hotel blijven eten, reageert hij dat hij denkt van niet! ;)
Rob is nog steeds niet helemaal opgeknapt en omdat we nog eens de WIFI willen testen besluiten we ook deze avond op de kamer te eten. Het eten smaakt prima, maar van de WIFI krijg ik het Spaans benauwd. Wat een gedoe blijkt dat zeg. Maar uiteindelijk werkt het wel vanuit de lobby, dus zet ik daar snel mijn verslag en een paar foto’s online.