21 juli Mai Chau - Hanoi maandag

21 juli
Om zes uur worden we alweer gewekt. De koffers hebben we gisteravond al weer gepakt. Die van de jongens hadden wel wat reorganiseren nodig. Na een lekker omeletje gaan we weer op pad terug naar Hanoi. Onderweg genieten we weer van de mooie omgeving en de leuke huisjes en het leven op straat. Het Karst gebergte ziet er prachtig uit.
We komen rond lunchtijd aan in Hanoi en snel zijn we weer in de broodjesbar te vinden. De bestellingen gaan niet helemaal goed, maar uiteindelijk hebben we daar weer heerlijk gegeten (club sandwich rules!) en ik heb weer een lekkere verse ananassap gedronken. Heerlijk. De rest houdt het bij de bekende Cola en Sprite.
Terug in het ons zo bekende hotel gaat Lex met Max zwemmen en de rest komt even bij in de airconditioning op de kamer. Heerlijk chillen! Ik ga een tijd later ook nog even zwemmen, maar na nog geen 3 baantjes gaat het onweren. Dan lijkt me boven op een dak in een zwembad niet de juiste plek. Ik ga (de mannen laten het afweten), na een lekkere douche, met Monique even de stad in op zoek naar de overdekte markt die we in een reisgids hadden gezien. Wat een helden, de straten lijken enorm op elkaar en de straatnamen lijken helemaal niet overeen te komen met die op de onze kaart, dus we lopen een beetje verdwaasd rond door de wirwar aan straatjes. We vragen of iemand ons kan aangeven waar we zijn op de kaart, maar geen van de mensen lijkt de kaart te kunnen lezen. Een ananasverkoopster vraagt of ze een foto van ons mag maken met haar manden aan een stok op onze schouders en met haar hoed op ons hoofd. We twijfelen, maar vinden het eigenlijk wel leuk en maken zelf ook foto's. Daarna moeten we natuurlijk haar ananas kopen, voor de veel te hoge prijs van 240.000 dong (bijna 8,5 euro). We komen toch een prijs van 10.000 dong (35 eurocent) overeen, maar ik heb geen kleingeld meer. Wisselen is natuurlijk geen probleem.. haha. Ze geeft me 1500 dong terug in plaats van 90.000 dong. Daar trappen we niet in. Ze lacht en begint toch grotere biljetten terug te geven, maar stopt bij 50.000 dong. Ach, we laten het er maar bij; voor 1,75 euro hebben we veel plezier, een zakje ananas en twee leuke foto's van onszelf. Nadat we de ananas bijna op hebben, herinner ik me dat ik eigenlijk met mezelf heb afgesproken geen fruit te eten dat je op straat koopt. We liggen dubbel om onszelf. Wat een stel dozen zijn we toch en de markt hebben we dus ook nog niet gevonden in deze wirwar van op elkaar lijkende drukke straatjes. We besluiten terug naar het hotel te lopen en dan via de ons bekende weg (al minstens 10 keer gelopen) naar het Hoan Kiem meer te nemen, want van daaruit is het 1 rechte weg. Na drie pogingen (!) bereiken we het meer en dan is de markt snel gevonden. Helaas is hij net gesloten. Haha. Al die moeite en dan komen we toch met lege handen thuis.... we lopen langs de drukke straat met winkeltjes (die wel open zijn) terug, maar zien niets wat we willen hebben.
We gaan de mannen halen en gaan weer eten in het restaurant tegenover het hotel. Het Vietnamees klaargemaakte varkensvlees wordt echt heel leuk opgediend in halve holle bamboe stokken met heerlijk verse kruiden, Rob heeft lekker pittige biefspiesjes met sesamzaadjes en de jongens zijn blij met weer een club sandwich of een hamburger. Het is weer heerlijk! Als we dan aan het meer nog een lekkere coupe ijs gaan eten, is het helemaal compleet. Daarna hebben we de al eerder bezochte supermarkt zo gevonden (met Rob erbij) voor wat inkopen voor onderweg naar Halong Bay morgen. Terug op de kamer blijkt het heel benauwd omdat de airco het niet doet. Nadat we de receptie bellen, zitten we 10 minuten later in de enorm grote koele kamer naast die van ons. Heerlijk. Welterusten.