Valladolid, Chichén Itzá, Merida

We zijn heel vroeg wakker. Het zal waarschijnlijk even duren voordat we aan het tijdsverschil gewend zijn. We gaan iets na zevenen naar beneden voor het ontbijt en blijken tot onze verrassing nog even te moeten wachten op een lege tafel. We zijn zo aan de beurt, maar achter ons vormt zich heel snel een hele lange rij!! Het ontbijt blijkt niet inclusief te zijn, en er staat een lijst met verschillende ontbijtgerechten met zeer uiteenlopende prijzen, maar we worden naar het buffet gewezen zonder enige uitleg. Het is dus een beetje een verrassing wat we af moeten rekenen.… en het zal je niet verbazen dat dat meer was dan we hadden verwacht…
Het is prachtig mooi en warm weer. We rijden vandaag naar Merida en stoppen onderweg een paar keer om iets te doen of te bekijken. Onderweg vertelt Miquel ons van alles over de geschiedenis van de Maya’s in deze omgeving.
Onze eerste stop is in Valladolid. We lopen net buiten het dorp eerst over een agave azur plantage, hier worden de planten verbouwd waar tequila van wordt gemaakt. De planten zien er uit als een grote Aloë Vera cactus. Daarna gaan we naar een groot plein in Valladolid, waar veel Mexicanen heel relaxed een beetje rondhangen en we het idee hebben dat we in het Mexico rondlopen uit de film (heel anders dan Cancun). Miquel vertelt dat het dorp bekend staat om de ontspannen sfeer. Hier zie je echt geen haastige zakenmannen rondrennen. We maken een kleine wandeling door het dorpje langs vele karakteristieke winkeltjes. In een ouderwetse kapperszaak maakt en verstelt de kapper ook kleren. In de bruidswinkel verkopen ze bij de deur ook wat vers fruit om wat bij te verdienen… ziet er bizar uit.
Daarna gaan we in een ‘cenote’ zwemmen. In dit gebied is ondergronds een heel rivierenstelsel welke alleen zichtbaar wordt op plekken waar de kalksteen is ingestort zodat een ‘cenote’ ontstaat. We gaan naar beneden langs een trap om in een mooie deels verlichtte grot uit te komen. Ondanks de verlichting blijft het toch donker, met een kleine opening in het dak naar buiten waar de kalksteen is ingestort. Het licht komt er prachtig door naar binnen en op die plek zien we hoe helder blauw het water is, terwijl daarom heen het water zwart uitziet. We zien de katvissen zwemmen in het water en de zwaluwen vliegen door de grot. Het is best eng om in het water te gaan, maar we doen het alle vier toch. Het water is heerlijk koel. Het geeft een apart gevoel om zo onder de grond te zwemmen in het donker, met hier en daar een lamp aan. Ze hebben touwen gespannen door het water heen, zodat je je weg goed terug kunt vinden…
Dan rijden we verder naar Chichén Itzá. Onderweg krijgen we een tropische bui over ons heen. Bij aankomst eten de jongens een hotdog en Rob en ik onze eerste burito. Dat smaakte prima. Dan begint het pas echt te stortregenen. Tijdens het wachten op drogere tijden nemen we een heerlijke kop koffie en de kinderen nemen een bak nacho chips met warme (nep)kaas. Ook dat smaakte goed.
Het wil niet echt ophouden met regenen en we besluiten het terrein op te lopen als de ergste bui voorbij is. We worden onderweg redelijk nat, maar het is zeker de moeite waard en Miquel vertelt onverstoorbaar verder ook al regent het vrij hard op sommige momenten. Op het terrein staan prachtige Maya tempels en indrukwekkende mausoleums (tombs) en van de 5000 gebouwen is nog maar een klein deel opgegraven. Miquel vertelt over de verschillende architecturen in de verschillende tijden, de betekenis van de tekens in de gevels (regengoden, wind, slangen, jaguars e.d.) de legendes, over het offeren van mensen in een van de tempels, over het licht dat precies door een van de tempels heen schijnt op 21 december (start winter) en 21 juni (start zomer) , de slang over de grootste tempel (Chichén Itzá, welke een van de moderne zeven wereldwonderen is) en hoe het licht daar op bepaalde dagen op schijnt, de Maya kalender, de referentie in de gebouwen naar de kalender en de relatie naar het vruchtbare regenseizoen en het nummer 365 (dagen in een jaar) en nog veel meer. Miquel wilde ons nog een ‘cenote’ laten zien welke helemaal open is, maar we waren te nat en moe en besloten om verder te rijden naar Merida.
In Merida nemen we de tijd om even op te frissen. Rick valt meteen in slaap en wij ontdekken dat we geen koud (!) water hebben en maar twee handdoeken. Blijkbaar kan dit niet opgelost worden en krijgen een andere kamer. Vannacht is er geen stroom, maar gelukkig is het niet erg warm. Het is een prachtige avond. We lopen naar het centrum en gaan daar eten in een heel leuk restaurant waar live wordt gezongen begeleid op akoestische gitaar. We weten niet wat we (moeten) bestellen (muv Lex die gewoon pasta neemt met een fanta), maar Miguel is erbij en geeft uitleg. We gaan voor Fajitas met een Mexicaans biertje (Rob), taco kip met een ananas sap (Rick) en Yucataans bereide kip met groenten met een groen dranje van soort spinazie met lime (Ine). We hebben heerlijk gegeten, maar Lex valt zowat op tafel in slaap, dus in plaats van een wandeling door de stad, gaan we weer terug naar het hotel.