Woensdag 29 juli – Bandung
Door: Ine
Blijf op de hoogte en volg Rob Ine Rick Lex
29 Juli 2015 | Indonesië, Bandung
Na het uitgebreid ontbijtbuffet met een wafeltje te veel maken we een korte wandeling door de stad. Op de koloniale gebouwen zien we Nederlandse termen staan, zo grappig. Veel gebouwen van na de oorlog, zijn gebouwd in een Art Deco stijl (zo ook ons hotel). Dit jaar is in april in Bandung de Asia Afrika conferentie geweest. Het was de 60e conferentie. We bezoeken een museum waar ook de conferentie zaal is waar in April al de afgevaardigden zijn geweest. De conferentie is ter bevordering van de vrede maar vooral tegen het kapitalisme en kolonialisme. We maken nog een korte wandeling door de stad en gaan wat drinken op een klein terras. Daarna nemen we de bus en rijden langs de universiteit en het gouverneurshuis (beetje rare stadstours zo, waar we nog niet eens uitstappen. Ik word er niet echt enthousiast van). We stoppen in de zogenaamde ‘jeansstraat’ waar allemaal lokaal gefabriceerde kleding te koop is voor weinig geld en krijgen wat tijd om te shoppen. Ondanks de grote hoeveelheid kleding, vinden we niets naar onze gading. We lunchen in een gezellig restaurant waar we met zijn allen aan een tafel zitten. We blijven naar onze smaak wat te lang daar rondhangen en de jongens vragen wanneer we naar het zwembad kunnen gaan. We gaan eerst nog naar een muziekschool. Ze laten ons zien hoe de Angklung gemaakt wordt en hoe je daar geluid uit krijgt. Het is een instrument gemaakt van bamboe. We gaan een voorstelling bijwonen waar we nog een uurtje op mogen wachten. We eten een apart rijstijsje (verschillende smaken) en kijken wat rond in het winkeltje. Het begin van de voorstelling begint met wajang poppen shop en is wat teleurstellend. Het heeft het niveau van een kindervoorstelling en volgens Bart krijg je daar enorm het “Ome Willem en zijn Geitenbreiers”-gevoel van. Ik begin er spijt van te krijgen dat we vandaag zijn meegegaan in plaats van bij het zwembad te liggen, maar na de poppenshow wordt het al leuker. Kinderen dansen en maken muziek en stralen daarbij echt plezier uit. Na verschillende stukjes, komt het absolute hoogtepunt. We krijgen allemaal een Angklung waar een van 8 noten uitkomt (DoReMiFaSolLaTiDo: 1 t/m 7 en een 1-met-een-puntje) als je ermee schudt. We krijgen instructies hoe het te gebruiken op verschillende wijzen (kort, iets langer en lang) en met het hele publiek spelen we verschillende liedjes op zijn instructies (elk handgebaar vertegenwoordigd een andere noot). Ik word er helemaal enthousiast van. Ik had de 4 (Fa), een populaire noot zo blijkt gezien deze vaak voorkomt in de zeer herkenbare liedjes die we spelen. Dus ik heb me helemaal suf geschud met mijn Angklung op het teken voor 4 zodat de Fa duidelijk klonk. Het klinkt echt heel leuk zo met een heel publiek. Na nog een aantal professionele voordrachten van blij, trots en enthousiaste muzikanten, komen de jongere kinderen weer terug voor de afsluiting. De kinderen halen het publiek de dansvloer op om de einddans samen te doen. Een aantal jonge meiden komen enthousiast op Jacob, Nicco en Lex afgerend en de jongens worden resoluut naar de dansvloer geleid. Ze doen allemaal heel leuk mee. Rick zorgt dat hij alleen maar hoeft te kijken. Lex komt later lachend terug en blijken die meiden naar hun telefoonnummers te hebben gevraagd om met hun te whatsappen. Daar gingen ze niet voor, maar ze vonden het wel heel grappig. Onderweg is het rond 6 uur weer ineens donker. Bij terugkomst in het hotel gaan we dus in het donker zwemmen. Heerlijk is dat. We gaan met een ander gezin (Bart, Corona, Fieke, Nicco, Jacob en Roos) uit eten op verzoek van de jongens. Dat blijkt een gezellige avond te worden. We lopen naar dezelfde straat met restaurants als gisteren avond en eindigen bij een Spaans/Mexicaans tapas restaurant wat er bijzonder gezellig uitziet. De sangria en het bier smaken goed en het eten is ook prima. De jongens hebben het ook naar hun zin. Heerlijk zo. Hun jongste dochter Roos valt rond 22:00 in slaap, dus zodra de jongens hun churro’s op hebben lopen we weer terug naar het hotel. We pakken vast de koffers in, want morgen vertrekken we al om 7:00.