16 augustus Grand Canyon NP

Vandaag is het vroeg dag. We willen op tijd bij het vliegveld zijn. Het is niet ver hier vandaan, net buiten het park. We worden bij aankomst eerst allemaal gewogen, zodat ze een goede verdeling kunnen maken van het gewicht. Mijn gewicht zorgt er dus voor dat ik voorin mag zitten, is het toch nog ergens goed voor. Ik ben zo blij als een kind ;o) We krijgen eerst een instructievideo met alle beveiligingsinstructies en daarna moeten we nog best wel lang wachten. 8 helicopters gaan per ronde een rondvlucht maken. We komen bij een vriendelijke vrouwelijke piloot. We krijgen koptelefoons op en daarop wordt gestart met muziek van Bob Marley: “Baby don’t worry, about a thing, every little thing is gonna be allright...”. Als we eenmaal opstijgen verandert de muziek in de “Imperial March” van Star Wars. We moeten er allemaal om lachen, maar het maakt het wel extra dramatisch. We vliegen eerst een heel stuk over de bossen en dan komen we bij de Canyon. Zo, dat ziet er imposant uit! We vliegen naar de North Rim. Daar is de canyon veel groener omdat daar veel meer water komt wat de begroeiing mogelijk maakt. We zien de Calorado rivier dwars door de Canyon lopen. De rivier heeft nu een modderkleur heeft door het regenseizoen. We krijgen een informatief Nederlands ingesproken bandje over de achtergrond van de Grand Canyon. Als we een rondje over de canyon hebben gevlogen, gaan we weer terug naar het vliegveld. We zijn allemaal enthousiast en verbaasd over de stabiliteit van de vlucht. We hadden allemaal veel meer turbulentie en luchtzakken verwacht. Gelukkig was het een heel rustige vlucht en hadden we alle tijd om om ons heen te kijken.
We gaan terug naar de camping om te lunchen. Na de lunch pakken we de shuttle bus naar het meest linkse uitkijkpunt op de South Rim: Hermits Rest. Dan lopen we een stuk van de Rim trail terug. Het is een lekkere wandeling, maar niet slim om deze midden op de dag te lopen omdat het dan op het warmst is. Maar goed. Het laatste deel nemen we weer de bus terug naar de Village. We gaan terug naar de Camper en doen ff niets. Ik kruip in mijn hangmat en lees een boek. Zo lekker hier tussen de bomen. Bijna geen geluiden hier op de camping. Heerlijk.
’S Avonds gaan we eten bij Big E Steakhouse in Tusayan, net buiten het park. Typisch Amerikaanse bediening en eten krijgen we daar. Zodra je drinken leeg is, wordt er een nieuwe (wat later blijkt een free refill) neergezet. Dat is toch even wennen. Als we terugkomen bij de camper, ligt er een grote Elk in het aan het parkeerterrein grenzende veld. Hij heeft een enorm gewei en ziet er imposant uit en kijkt heel relaxed naar ons. Zo bizar. Terug op de camping zoeken we uit hoe laat we precies moeten vertrekken. Omdat we geen bereik hebben is het moeilijk uit te vinden waar nu precies de tijdsgrens ligt. We zijn nu in Arizona en morgen hebben we om 11:00 een afspraak voor een toer in Utah. De navigatie geeft aan dat we 3,5 uur over 225 km zullen doen. Dat ligt dus waarschijnlijk aan het tijdsverschil....Zonder Google weten we niet goed hoe we dat moeten checken.... Vanmorgen had ik nog een beetje bereik, maar nu is het kansloos.