20 augustus Moab

We ontbijten lekker buiten onder de luifel. De aardbeien smaken me goed. We stappen daarna in de jeep en gaan ijs en water halen voor in de koelbox die het verhuurbedrijf voor ons achterin de bak heeft gezet. Dat blijkt een gouden tip, want het is een warme dag en koel drinken is daarom extra lekker. We starten stoer aan een ‘off-the-road’ tocht naar de ‘Gemini Bridges’. Dat avontuur duurde echter niet lang, na een half uur op-en-neer-schudden-en-scheefhangend-omhoog-over-het-rotspad-met-uitzicht-op-een-afgrond besluiten we dat dit niet voor ons is en keren om. Beetje teleurgesteld wel dat we het hebben opgegeven, maar dat maken we s’middags goed, door via de andere kant via het meer toegankelijke off-the-road pad naar de ‘Gemini Bridges’ te rijden, wat ons overigens heel goed afging! Onze beurse ziel weer een beetje hersteld. ;o)
Maar eerst rijden we naar Canyonland National Park. We rijden naar alle uitzichtpunten in het park op de kaart aangegeven, waarvan de Grand View Point Overlook het meeste indruk maakt. Wat een prachtig en gevarieerd landschap. Ik val van de ene verbazing in de andere. We lopen ook een aantal korte trails (o.a. naar Mesa Arch) en een langere trail naar en om de krater ‘Upheaval Dome’. Het (koele) water en appelsap is daarbij hard nodig, want de zon schijnt volop en de paden zijn intensief (rots op, rots af...). Lex zit binnen no time bovenop de hoogste rotsen, terwijl wij braaf de trail volgen. Na al dat klimmen in de hitte vinden de jongens dat ze wel een McDonalds verdiend hebben voor lunch. Daar gaan we dus voor overstag met gezonde tegenzin. Maar niet voordat we eerst toch nog naar de ‘Gemini Bridges’ geweest zijn, voor weer een dosis prachtige rotsformaties en uitzichten. Ondanks dat de jongens er nu echt wel genoeg van hebben, rijden we na de (late) lunch ook nog het ’Arches National Park’ in. Ik wilde graag de ‘delicate Arch’ zien, omdat die er zo mooi uitzag op het plaatje. Helaas zien we de Arch alleen van een afstand vanaf het viewpoint. De wandeling naar de Arch zelf blijkt te lang te zijn gezien de auto volgetankt en al voor 18:00 uur weer teruggebracht moet zijn en het ook al een lange drukke dag is geweest. We rijden nog even langs wat meer toegankelijke arches (North and South Windows), voordat we terug gaan naar de camping. Het tanken hier is wel een dingetje omdat je vooraf moet betalen, zonder dat je dus weet wat een volle tank dus kost. Dat kan met creditcard aan de pomp, maar tot op heden moesten we dan steeds onze zipcode opgeven (beveiliging), maar dat lukt niet met een kaart van buiten de USA. Dus dan moeten we binnen gaan betalen en gokken wat er in de tank gaat. Vandaag tanken we voor het eerst in Utah en voor het eerst lukt het om direct aan de pomp te betalen, waarbij je dus niet hoeft te gokken wat erin gaat. Dat voelt als een overwinning. Terug op de camping eten we een tosti en stippelen we de route voor morgen uit. Ik ga met Lex zwemmen, maar voel me snel overbodig als hij daar zijn vrienden vindt en ga terug naar mijn hangmat waar ik lekker ga liggen lezen. Hij komt een paar keer terug naar de camper om te zeggen dat hij Pokemons gaat vangen en later weer gaat zwemmen. Als het al even donker is, besluit ik hem maar uit het zwembad te gaan halen.... Al met al weer geslaagde dag vandaag. Ik besef wel dat het nog wel een dingetje gaat worden om de foto’s uit te zoeken. Ik heb er weer veel te veel gemaakt en het zal niet makkelijk worden om de beste te selecteren. De kunst van het weglaten beheers ik nog niet echt goed zal ik maar zeggen....