Matsumoto en sushi

29 april Matsumoto
Het ontbijt in dit hotel is wel erg vroeg voor een vakantie. Tot 9 uur is de zaal open, maar half negen is ‘ last order’. Gelukkig zijn we nog niet echt aan het tijdsverschil gewend en zijn we toch vroeg wakker. Om kwart voor acht gaan we dus ontbijten. We wilden toch vroeg bij het Matsumoto kasteel zijn, omdat aangegeven was dat de wachttijd om binnen te komen gisteren in de middag zo’n 40 minuten was. Daar hadden we weinig zin in. Na het ontbijt lopen we dus naar het kasteel, waar het al best druk is maar we wel zo door kunnen lopen. Schoenen moeten natuurlijk weer uit en je wordt geacht ze zelf mee te dragen in een plastic tasje. Ik begin er al aan te wennen. De trappen binnen zijn erg stijl en de treden zijn echt heel hoog. In een lange rij Japanners gaan we dus langzaam naar boven. Op de bovenste twee verdiepingen moet dezelfde smalle trap gebruikt worden om naar boven en naar beneden te lopen. Dus dat is wel krap. Het uitzicht bovenin is wel prachtig, dus daar zijn we dan erg blij mee. Vanbinnen staan er ook allerlei vitrines met wapens en andere relieken. De ruimtes in het kasteel zijn veel kleiner dat je aan de buitenkant zou verwachten. Misschien komt dat wel omdat het zo druk is. Als we naar beneden kijken zien we een lange rij door de hele kasteeltuin met mensen die wachten om naar binnen te gaan. We waren dus echt precies op tijd. In de tuin is nog een soort optreden. Maar dat gaat niet helemaal goed. Het lijkt wel of ze nog aan het oefenen zijn.
We lopen het stadje in langs een tempeltje en een schattig straatje met kleine huisjes waar ze allerlei curiosa verkopen. We gaan nog even langs het station om tickets te reserveren voor de trein naar Tokyo morgen. Eindelijk naar Tokyo ;o).

Het valt hier op dat de steden heel schoon zijn, maar dat je nergens een prullenbak kunt vinden. Wel zie je waterfonteintjes waar je kunt drinken en ook van die waterbakken met schepjes waar je je handen kunt wassen. In alle steden waar we zijn geweest, zijn door de hele stad van die stenen ribbel-paden voor blinden die je bij ons door de stations ziet. Verder zowat geen blinden gezien die daar gebruik van maken, maar dat is echt wel heel tof. Ook zijn de putdeksels in de straat hier kleine kunstwerkjes, dat ziet er heel vrolijk uit. Wat me echt verbaast in het straatbeeld is wat vrouwen dragen. Sokken in pumps (really?) en broeken met hele wijde pijpen (soort broekrokken uit de jaren 70). Dat lijkt hier serieus in de mode, maar zijn zo onflatteus als wat. Weinig vrouwen dragen overigens korte mouwen hier en ook zijn shirts hoog gesloten (heel bescheiden).

Na even op de kamer uit de warme zon niets te hebben gedaan, gaan we lunchen in een modern tentje tegenover het hotel op de hoek (ongeveer drie stappen van het hotel vandaan). We nemen Luikse wafels (je bedenkt het niet haha) met slagroom en aardbeien / gekarameliseerde banaan met chocolade. Ze serveren de beste cappuccino erbij (met een beertje in de melk!) en Lex een smoothy. Dat was echt overheerlijk. Lex gaat dan naar zijn kamer en wij lopen nog naar een schooltje dat gehuisvest was in een mooi gebouw uit 1887 wat nu een museum is. Ook hier de schoenen uit, slippers aan en bij de toiletten de slippers voor andere slippers vervangen. Grappig om de Japanse versie van Aap-Noot-Mies / Boom-Roos-Vis-Vuur-Mus-Pim te zien en de schoolfoto’s uit eind 19e eeuw. De rest van de middag zijn we lekker lui en doen ‘something close to nothing’.

Rond half acht gaan we op zoek naar een restaurantje. Die we gisteren op het oog hadden is vol en we lopen langs een aantal andere kandidaten, voordat we eindelijk een Japans restaurant inlopen en boven een plek krijgen toegewezen. Maar eerst de schoenen uit natuurlijk. We zitten in een aparte kamer waar twee tafels staan waarbij je eigenlijk op de grond zit aan de tafel, maar je voeten wel onder de tafel kunt zetten om dat de vloer daar verzonken is. Echt Japans zoals je in de film ziet dus. We zien weinigs echt herkenbaars op de kaart en bestellen een assortiment aan sushi en wat gegrilde kip en stukjes bief erbij. Dat kippenvlees zag er echt anders uit op het plaatje en heeft allemaal harde stukjes erin, maar de bief was heerlijk en de sushi smaakte ook goed (wel extra veel wasabi erdoor, zoals Rick al had gezegd). Ik had een sangria met veel fruit erin die heel goed smaakte. Dat verwacht je hier dan helemaal niet op de kaart te zien staan. Na het eten wandelen we terug naar het hotel waar Lex naar de kamer gaat. Rob en ik lopen nog even door naar het Matsumoto kasteel, omdat ik wel benieuwd ben of dat nu mooi verlicht is in het donker, wat inderdaad het geval is. Ik heb mijn camera niet bij me, maar met onze telefoon proberen we wat foto’s ervan te maken.