Tokyo
Door: Ine
Blijf op de hoogte en volg Rob Ine Rick Lex
01 Mei 2018 | Japan, Tokio
Het ontbijt is hier tot 9:30 en we gingen rond kwart voor negen eten. De ietwat lege lobby van gisteren was omgebouwd tot ontbijt hal met een ontbijtbuffet. Daar stond lekker eten op, maar er was niet genoeg plek om te zitten. Dus heb ik even op een bankje onhandig zitten eten, voordat we toch met drieën aan een tafel konden zitten. Blijkbaar is dit een populair tijdstip om te gaan eten.
We nemen na het ontbijt de trein naar Tokyo station en lopen naar het paleis van de keizer. We mogen niet het terrein op, maar het is toch leuk om langs te lopen. Het ligt in een enorm park wat is omringd door hoge gebouwen. Dat geeft een surreëel beeld. Het is echt warm in de zon en we zoeken een plekje in de schaduw op een bankje onder een boom waar we wat drinken / ijsje eten. Daarna nemen we de trein naar de Tokyo Sky Tree (moeten nog wel zo’n 20 minuten wandelen). Vlakbij de toren zien we een bakkerijtje waar een ontzettend lieve mevrouw heerlijke broodjes verkoopt, welke we opeten op het bankje voor haar zaak. De Sky Tree is een enorm hoge toren waar we eerst op 350 en daarna op 450 meter hoogte over Tokyo uitkijken. Jammer dat het een beetje heiig is, maar je kunt echt goed zien dat Tokyo immens groot is. Wat een uitzicht….
We nemen de Subway naar Asakusa, een mooie karakteristieke wijk met een oude Sensoji tempel in het midden, welke ook wel de Asakusa kannon Tempel wordt genoemd. Het is enorm druk, maar het is dan ook wel een mooie tempel. Dichtbij is net een theater voorstelling afgelopen en komen de Geisha’s en Kabuki acteurs naar buiten lopen. Zij begroeten hun bezoek en gaan met hen op de foto. Echt leuk om te zien.
Inmiddels doen onze voeten zeer van het vele wandelen en we nemen de Subway terug naar het hotel (1 keer overstappen). Rond een uur of vijf zijn we daar en we ploffen echt op ons bed. Vandaag gaan we niet heel ver meer. Volgens de stappenteller hebben we vandaag ons record aantal stappen verbroken: 19000+!
Rond een uur of zeven gaan we een hapje eten. Tegenover het hotel zit een klein winkelcentrum met een supermarkt en een aantal restaurants. We kiezen er een uit waar het eten er lekker uit ziet en waar we buiten de mensen al horen lachen. Jammer dat hier in de restaurant nog gerookt mag worden, maar ondanks dat dat volop wordt gedaan, hebben we daar geen last van. We krijgen een Engelse vertaling van het menu waar niet heel veel van klopt. De serveerster is echt heel aardig, maar we weten niet of ze onze bestelling heeft begrepen. Lex en ik krijgen een overheerlijke gevulde Ramen soep en Rob een pittig vlees met ramen gerecht. We bestellen ook een portie gebakken dumplings, welke ook verrassend lekker smaken. Het valt op dat er alleen maar (hard lachende) mannen in het restaurant zijn, welke eruit zien alsof ze zakenmannen zijn (en thuis verteld hebben dat ze over moeten werken haha). Via de 7 Eleven, waar we wat drinken halen, lopen we weer terug naar onze hotelkamer op de 16e verdieping waar we een mooi uitzicht over Tokyo by night hebben.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley