22 juli 2018 Amman

We ontbijten in het hotel. Even wennen zo’n buffet, ik was al aan de verkeerde kant begonnen. Mijn bord lag al vol met een broodje en een geklutst ei, toen ik zag dat ze yoghurt met fruit hadden en verse warme wafels aan het bakken waren. Het uitzicht vanuit het restaurant is mooi, maar alleen vanuit een bepaalde hoek (haha) waar je alle licht gekleurde huizen op de heuvel ziet staan. De rest ziet er een beetje uit alsof het niet klaar is. Om 9 uur vertrekken we naar het Romeinse Amfitheater in Amman, wat midden in de stad ligt. Indrukwekkend. We klimmen helemaal naar boven en hebben daar een prima uitzicht. We hebben een kastje gekregen met een koptelefoontje, waardoor we de gids heel goed kunnen verstaan, ook al lopen we niet direct bij hem in de buurt. Super is dat. We hebben een reisbegeleider en een gids en beide spreken vloeiend Nederlands. Luxe alom.
We lopen door het kleine museum in het theater heen, waar we de traditionele Jordanese kledij tentoongesteld zien. In het begin van de ochtend is het nog bewolkt in de stad, maar het klaart snel op en dan is de lucht strak blauw, waardoor alles er nog mooier uitzien.
We rijden naar de Amman Citadel, waar we Romeinse ruïnes en pilaren zien, met overblijfselen van een enorm beeld van Hercules. Het uitzicht over de stad is echt prachtig. We zien ook het amfitheater weer liggen. Ook hier is een museum waar we even doorheen lopen. We zien de allereerste gemaakte figuren beeldjes, rechtopstaande doodskisten, Olielampen waar je zo Aladin uit verwacht en nog veel meer.
We wandelen wat over het terrein en stappen daarna weer in de bus naar een winkelcentrum, waar we kunnen pinnen en wat kunnen drinken. Het is een luxe centrum, dat deels nog in aanbouw is. We nemen slushpuppies/ijsje en lopen door het sjieke centrum. Dan gaan we verder door naar Jerash, wat een uurtje rijden is. We gaan eerst lunchen op het overdekte terras van een restaurant met een prachtig uitzicht over olijfbomen gaarden en bebouwde heuvels. Vlak naast het terras is een man gekleed in een witte djelllaba brood aan het bakken in een open oven, waar we al van mogen proeven net nadat hij het brood uit de oven heeft gehaald. Verser kan niet. Het eten is echt heerlijk. Verse salades, vers brood, pittige salsa en smakelijke humus als voorgerecht en een mixed grill voor de mannen en een lamsstoofpotje met groenten voor mij. Zo heerlijk gekruid!! We krijgen onverwacht ook een toetje, waar we bijna geen plek voor hebben, maar toch even moeten proeven. Het zijn gesuikerde oliebolletjes en lekkere watermeloen. Met de bus worden we naar Jerash gebracht. Daar lopen we door een bazaar waar ze echt van alles verkopen en je echt geen kraan voorbij kunt lopen zonder aangesproken te worden. Als we aan de andere kant uit de bazaar komen, zie ik tot mijn grote verbazing alle drie mijn mannen een Ghutra (hoofddoek) op hebben!! Prachtig. Blijkbaar heel effectief tegen de warmte. Door de warmte maken ze blijkbaar wat onverwachte keuzes ;o).
In Jerash woonde vroeger wel 30.000 mensen en we zien veel overblijfselen uit de Griekse en Romeinse tijd. Je krijgt hier echt een authentiek Indiana Jones gevoel…. Langs het pad staan peperbomen en overal zie je olijfbomen. We zien oude stallen, prachtige pilaren, tempel van Zeus en een mooi ovaal plein (forum) waar vaak optredens zijn. We klimmen naar boven op de tempel en kijken over het prachtige terrein uit. Overal lopen jonge jongens water te verkopen. Een van de jongens geeft me tips voor het maken van foto’s. Hij vraagt mijn telefoon en maakt een paar hele mooie panorama foto’s (maar dan van onder naar boven) van de pilaren en van mij. Echt heel leuk. Ik geef hem een Dinar (JOD), waar hij semi tevreden mee lijkt. Even later komen Rob en de jongens erbij en we beginnen de fotoshoot opnieuw. Ga hier staan, met je voet daar, ga daar staan en nu daar… met als resultaat een paar prachtige foto’s waar zelfs de jongens enthousiast over zijn. Dit keer geef ik hem 5 JOD, waar hij duidelijk tevredener over is.
De mannen wandelen nog door de hitte over de heuvel naar een hele mooie tempel en ik loop over het grote plein langs een indrukwekkende hoofdweg (Cardo; zuilenweg) met pilaren aan beide kanten naar het tetrapylon kruispunt van de noord-zuid as (van Amman naar Jeruzalem) met de oost-west as (Irak naar Aqaba). Ik maak wat foto’s en wordt enthousiast van de achtergrond van de plek die wordt verteld door een van de verkopers van een van de standjes langs de weg. Natuurlijk moet ik daarna nog even naar zijn winkelwaar komen kijken en laat ik me overhalen om een souvenir van hem te kopen. Ik ben er minstens zo blij om het te kopen als hij dat is om het te verkopen. Ik loop weer terug richting de bus en zie eigenlijk niemand van de groep tijdens dat kwartiertje lopen door de warmte. Ik begin te twijfelen of ik naar de goede plek loop en of ik wel op tijd ben… Gelukkig zit de gids al op het terras vlak bij de parkeerplek bij de ingang van de bazaar als ik daar aankom. Even later komen de jongens ook terug en nemen we wat koels te drinken voordat we door de bazaar terug naar de bus lopen. Daar blijkt de verkoper toch te proberen wat meer geld te slaan uit de verkoop van de Ghutra’s, die hij blijkbaar nog moest betalen. Die van Rob was maar 3 JOD zoals hij vooraf had gezegd, maar voor die van de jongens moet hij toch echt 7 JOD betalen, want die zijn blijkbaar handgemaakt. Dat was natuurlijk niet de bedoeling, dus de hoofddoeken van de jongens worden na wat discussie uiteindelijk omgeruild…. We zijn daardoor de laatste terug bij de bus en we vertrekken meteen richting Amman.
Terug in het hotel gaan Lex en ik lekker zwemmen. Het water is heerlijk koel en de meeste uit de reisgroep zijn langs of in het zwembad te vinden. Lex heeft een balletje bij zich en daar wordt volop mee gebald in het water. Tegen zeven uur gaan we naar de kamer en daarna gaan we eten in het restaurant van het hotel. Het eten is prima. Mousaka, rijst, salades, geroosterde kip etc. We proberen van alles een beetje en als dessert nemen we alle drie de varianten en delen dat. Na het eten lopen Rob en ik nog een twintig minuten berg afwaarts (en daarna 20 minuten bergop pffff) naar de pinautomaat. Terug in de kamer ben ik echt op. Pfff lange maar zeer succesvolle dag.