26 juli 2018

Ik word al vroeg wakker en heb onrustig geslapen door de warmte. Rob zit al buiten. Ik ga me even opfrissen met wat water en door mijn tanden te poetsen, maar de hitte is al voelbaar in de vroege ochtend. We ontbijten rond half acht. Het is een eenvoudig ontbijt met plat brood, humus, komkommer en tomaat, een soort verpakt smeerkaasje a la vache qui rit en een gekookt ei. We nemen er een kopje oploskoffie bij om bij te komen. Snel weer naar buiten na het eten en we pakken meteen onze spullen uit de tent. Ik ben wel klaar met deze warme plek, ondanks dat we echt plezier gehad hebben. We klimmen weer achterop de jeep en rijden naar de bus. Heerlijk weer in de airco. We rijden ongeveer een uur naar het Hilton hotel in Aqaba. De kamers zijn niet klaar, maar we douchen bij het kleine overvolle zwembad en genieten van het koele water. We hebben uitzicht over de zee (Golf van Aqaba). Wat een contrast met gisteren die lege woestijn en de drukte hier in het zwembad. Bijzonder is ook de moslim zwemkledij wat zo’n beetje alles bedekt. Ook zitten er vrouwen in een burka / nikab aan het zwembad. Dat is best een raar gezicht.
Voordat we om half een verzamelen voor de boottocht, pinnen we nog even (het geld vliegt hier echt uit je handen). Dan rijden we naar de boot voor een prachtige snorkel tocht. We varen over de rustige zee en op de achterkant van de boot wordt voor ons kip en worstjes gebarbecued. Het ruikt al heerlijk en even later smaakt het echt super. Van die kip zou ik wel een hele schaal op kunnen. Het vlees wordt geserveerd met salades, plat brood en humus. We stoppen voor de eerste snorkel beurt om een punt waar we uitzicht hebben op vier landen: Israël (Eilat), Egypte, Saoudi Arabië en Jordanië. We liggen vlak langs de Jordaanse kust. Deze eerste snorkel ronde gaat nog wat onwennig, maar ik heb echt het idee dat we door een aquarium zwemmen, zo mooi is het. Het water is super helder en het zicht is echt perfect. We zien allerlei kleuren vissen en koraal. Terug op de boot springen en duiken de jongens vanaf de bovenkant van de boot zo het heldere water in. Ziet er heerlijk uit. We varen nog een stukje verder voor een tweede snorkel ronde, terwijl we naar Guus Meeuwis (!) luisteren. Kunnen we nog een beetje nagenieten van de sfeer van gisteren. Dit keer blijf ik snorkelen in de buurt van de begeleider. Hij heeft brood mee genomen en daardoor komen er drommen met vissen om ons heen zwemmen. Dat is echt machtig. Ik krijg van hem wat brood en binnen no time ben ik omringd door een hele school vissen in allerlei kleuren. Ook het koraal is hier heel gevarieerd. Ik kijk mijn ogen uit. We zijn zeker een uur in het water en kunnen er bijna geen genoeg van krijgen. Ook op deze plek duiken en springen de jongeren van de bovenkant van de boot. Onder het genot van suikermeloen en later een kopje zoete kruidenthee met een koekje varen we weer terug naar de haven van Aqaba. Dat was een heerlijk verkoelende middag in het water, super afwisseling van de stoffige woestijntrip van gisteren.
We blijven tot dat het tijd is om te gaan eten op de kamer. Ook wel lekker relaxed zo na de hele middag op en in het water te hebben vertoefd. Om half acht verzamelen we in de lobby en lopen een kleine tien minuten naar een Sea food restaurant. We krijgen geen menukaart, maar de keuzen worden toegelicht. Dat is een no-brainer voor Rob en Rick, want die gaan dus voor de mixed grill, Lex neemt spaghetti en ik ga voor de gegrilde vis. Het duurt even voordat we drinken en eten krijgen, maar als het dan komt smaakt het ook lekker. We krijgen vooraf een soort tapas op tafel bestaande uit salades, verschillende smaken humus en plat brood. We vallen echt aan omdat we inmiddels echt wel trek hebben. Na het eten lopen we nog even over de lokale bazaar waar allerlei typisch Jordaans eten en spullen verkocht worden. Het lijkt de place to be voor de lokale mensen.
Terug in het hotel willen de jongens (muv Rob) nog even naar het optreden van een zangeres op het dakterras van het hotel. Vanaf daar hebben we een prachtig uitzicht over de verlichte stad. We nemen cocktails (Rick en ik een Pina en ik een pina colada) en een mocktail (Lex). Rick vindt het een beetje naar rum-rozijnen vla smaken. De typische Arabische muziek galmt door de nacht, wat voor ons nog steeds wat ontoegankelijke klanken zijn. Op het terras zijn voornamelijk mannen, die duidelijk onder de indruk zijn van de zangeres en ze klappen en dansen bij de stoel genietend van een waterpijp en een drankje. De muziek is wat hard om gezellig te kletsen en niet echt geschikt om te dansen. Als Lex en ik terug naar de kamer gaan, blijft Rick nog even bij de rest van het reisgezelschap.