Osaka

22 april
De vlucht verloopt prima. 11 uur, 5 films, 2 maaltijden, lieve felicitaties en verjaarskaartjes van de KLM dames en een paar snacks later zitten we om 9:45 al in de limousine bus richting Osaka station, waar we een uur later aankomen. Het ziet er grijs, mistig en dichtgebouwd uit in Osaka.Echt een typische grote Aziatische stad met veel hoogbouw en weinig groen. Wel staat er hier en daar kunst tussen al dat beton. We lopen vanaf het station in een minuut of 10 naar het hotel. Hier en daar passeren we smalle straatjes volgehangen met Japanse uithangborden (toch ook veel Engelse woorden) en de onmiskenbare kluwen electriciteitsdraden boven de randen van de weg. We mogen de hotelkamer nog niet in, maar kunnen wel onze koffers daar laten. We besluiten een tripje te maken naar het Osaka Aquarium, zoals geadviseerd in de reisbescheiden. We frissen ons op bij de toiletruimtes in de lobby en lopen naar het metrostation. Op elke hoek van de straat zien we zg vendingmachines (drankautomaten) waar je allerlei soorten drinken kunt komen. Op het station is het druk en staan veel drukbezochte ticket machines naast elkaar. Na even op wat knoppen te hebben gedrukt en op de metrokaarten te hebben gekeken, besluiten we het maar te gaan vragen hoe het nu precies werkt. De behulpzame medewerker adviseert ons een discount combinatie ticket te kopen voor het aquarium inclusief een vrij reizenpas voor de dag. We lopen het rommelige kantoor in waar hij naar wijst en lopen warempel weer naar buiten met werkende tickets en duidelijke instructies waar op en over te stappen.
De eerste trein is mutje vol, maar de tweede trein is al heel relaxed. Een paar minuten lopen van het station vandaan ligt het aquarium. We waren even vergeten dat het zondag was en het is echt heel erg druk. Gelukkig krijgen we toch nog heel wat indrukwekkende vissen, haaien, pinguïns, kwallen en dergelijke te zien. Aan het einde van de route zijn we echt op. We willen gaan eten in de mall naast het aquarium, maar het is afgeladen druk en ondanks dat we tentjes zien waar ze heerlijk uitziend eten verkopen, is er geen vrije plek te ontdekken. Ik moet wel lachen om de plastic voorbeelden alle maaltijden die ze serveren. Zodat je makkelijk uit kan zoeken wat je lekker lijkt. Dat ziet er bijzonder uit. We vinden zo snel niets, dus dan maar onderweg naar het station een restaurantje uitzoeken. De best uitziende restaurantjes zijn dicht (!). We eindigen in een klein restaurantje met een aardige oudere mevrouw als serveerster. We bestellen noodle soup met Beef. Dan blijkt de Beef - Noodle ratio toch een stuk minder te zijn dan het plastieken voorbeeld suggereerde, maar we hebben honger en eten de ietwat zoute soep gewoon op. We krijgen er een soort koude thee bij geserveerd, waar Lex niet blij mee te krijgen is. We nemen de metro en wandelen verder terug naar het hotel. We zijn allemaal doodop. Al snel liggen we voor pampus op onze bedden en hoor ik niet veel meer dan gesnurk terwijl ik dit typ. Prachtige eerste dag hier dacht ik zo. Ik ken slechtere manieren om je verjaardag te vieren.

O ja, die toiletten hier zijn echt lachwekkend. Ten eerste heb ik nog nooit zoveel instructies bij elkaar gezien voor iets wat normaal toch een vrij eenvoudig klusje lijkt. Opvallend is dat het blijkbaar nodig is om aan te geven dat het niet de bedoeling is dat je op de bril gaat staan! Daarnaast krijg je bijna keuzestress van al die knopjes op je WC voor doortrekken, sproeiers, douches, brilverwarming en als klap op de vuurpijl spoelgeluiden inclusief volumeknop om de wat gênantere WC geluiden te maskeren. Hahaha. Zelfs naar de WC gaan is hier een ervaring op zich.