15 juli 2019

Vandaag rijden we eerst naar de Hengifoss waterval en daarna naar Stuðlagil Canyon. Onderweg komen we ook nog veel andere watervallen tegen. We beginnen met Hengifoss waterval, wat een fikse klim naar boven betekent. Ik voel het gewoon in mijn kuiten en aan het einde van de dag hebben we volgens mijn horloge de equivalent van 65 (!) trappen geklommen. Het laatste stukje naar de waterval is afgesloten, maar we hebben er wel een mooi zicht op. Bovendien is de waterval op weg naar Hengifoss nog veel mooier omdat daar van die basaltkolommen (zeshoekig) omheen zitten. Dat is echt machtig om te zien.
Na de wandeling rijden we weer terug richting Egilsstaðir en als we bijna bij ons huisje zijn, rijden we langs de andere kant van de berg terug om naar de Canyon te gaan. Onderweg komen we veel watervallen en indrukwekkende stromen tegen. Net voor we bij de canyon zijn, stoppen we nog even bij de Rjukandafoss waterval. Dan komen we bij een klein overvol parkeerplaatsje voor de Canyon. Om een goed zicht op de Canyon te krijgen, moeten we een steil geïmproviseerd pad naar beneden klimmen. Op het informatie bord staat dan ook dat het daar levensgevaarlijk is en dat je bezoek hier volledig voor eigen risico is. Niet echt uitnodigend haha. Rob kijkt vanaf het bovenste platform en wij gaan met zijn drieën nog verder naar beneden, wat inderdaad echt heel steil blijkt en waar je niet echt stabiel vanaf gaat gezien een echt pad ontbreekt. Vanaf de andere kant van Stuðlagil Canyon, kun je helemaal naar beneden, maar dat gaat vanaf deze kant echt niet lukken zonder gevaar voor eigen leven. Dus we zijn tevreden met een paar foto’s vanaf de bovenkant en halverwege de hoge wanden. Indrukwekkend is het wel. Jammer dat de zon net even weg is, want dat ziet er echt anders uit. Voordat een stuk verderop een dam was gebouwd, stroomde er veel water door de Canyon. Dat is nu echt een stuk minder.
Dan rijden we weer terug. Het is inmiddels al half vier. We stoppen nog even bij de supermarkt voor saus bij de nacho’s en ontbijt voor morgenvroeg. Dan hebben we een late lunch (?) met heerlijke nacho’s uit de oven met mais en kidneybonen, salsa en guacamole saus en heel veel kaas. Dat gaat er goed in na de stevige wandeling van vanmorgen.
De rest van de middag is lui en staat in het teken van Netflix. Ik kijk de seizoen 3 finale van Stranger Things. Gezien de late lunch, dineren we ook laat. Rob kookt vanavond. We eten Hollandse pot: zuurkool stampot met bacon en jus en worst. Dat smaakt prima. Ik zoek dan nog wat foto’s uit en doe verder niet echt iets actiefs meer vandaag.